Αυτό το φυτό με τα σταχτοπράσινα χνουδωτά φυλλαράκια
και τα μοβ ανθάκια που κατακλέιζει τα βουνά της Κρήτης έχει απασχολήσει από την
αρχαιότητα τους βοτανολόγους και τους ιατρούς μια και θεωρείται ένα από τα
σημαντικότερα θεραπευτικά βότανα στον κόσμο .Άλλωστε το λατινικό όνομα του "Salvia" προέρχεται από το ρήμα "Salvare" που σημαίνει σώζω.
Οι Κινέζοι οι οποίοι εδώ και αιώνες έχουν αναπτύξει ένα μοναδικό σύστημα παραδοσιακής ιατρικής βασιζόμενης στα βότανα τον Μεσαίωνα αντάλλασσαν την τριπλάσια ποσότητα της καλύτερης ποιότητας τσαγιού με μια μικρή ποσότητα φασκόμηλου.
Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι πολύ νωρίς οι αρχαίοι έλληνες βοτανολόγοι γιατροί όπως ο Θεόφραστος, ο Διοσκουρίδης και ο Ιπποκράτης είχαν ανακαλύψει και εκτιμήσει τις θεραπευτικές ιδιότητες του φασκόμηλου.Ο Διοσκουρίδης το αναφέρει ως βάλσαμο των ματιών και το συστήνει κατά των αιμορραγιών. Ως ρόφημα στην αρχαιότητα συνδέθηκε με την μακροβιότητα και την αποκατάσταση της μνήμης.
Οι Ρωμαίοι το ονομάζουν ιερό φυτό και το συνιστούν ως αντίδοτο ακόμα και για τα δαγκάματα των φιδιών.
Το φασκόμηλο έχει ελαφριά πικρή και έντονα πικάντικη γεύση. χρησιμοποιείται σε πιάτα με χοιρινό, πάπια, λουκάνικα και λαρδί για να μειώσει την αίσθηση του λίπους. Ταιριάζει όμως πολύ και με το τηγανιτό κουνέλι τις γαρίδες, τα λιπαρά ψάρια όπως το χέλι αλλά και τα ξηρά φασόλια.
Στην Κρητική κουζίνα χρησιμοποιείται για το κάπνισμα των λουκάνικων αλλά και για το κάψιμο των παραδοσιακών ξυλόφουρνων διότι πιστεύεται ότι το άρωμα του κάνει το παξιμάδι νοστιμότερο. Υπάρχει επίσης μια παραδοσιακή συνταγή με τηγανιτό χοιρινό συκώτι όπου το δενδρολίβανο αντικαθιστάτε με φασκομηλιά.
Καμιά φορά φυλλαράκια φασκόμηλου προστίθονται στα όσπρια ώστε να τα προφυλάξει από τα ζωύφια.
